دلنوشته های سونویی
دلنوشته های سونویی سلام سنجاقک مامان.خوبی؟برای خوب بودنت و بغل کردنت همیشه دعا میکنم.یک هفته تا سونوی بعدی مونده.بعدا که اینارو میخونی میفهمی چرا مامان شمارش معکوس راه انداخته آخه هر روزی که به سونوگرافی و دیدن قلبت نزدیکتر میشم نگرانی و اشتیاقم هم بیشتر میشه اما این روزا خیلی دیر میگذره ...هر روزش هزار سال
از حال مامان اگه بخوای بدونی این روزا اشتهام کم شده ...از پختن گوشت هم بدم میاد.حالا واسه اینکه شما رشد کنی و تقویت بشی سعی خودمو میکنم و با چاشنی و مزه یکم ماهی و گوشت قرمز میخورم.
از حال روحیم هم اگه بخوای بدونی که دلم گرفته جگرگوشه نازنینم.تنهایی اذیتم میکنه .همه دلخوشیم باباییته .دعا میکنم تلاشاش به ثمر برسه و هرگز شرمنده خونوادش نشه.شما هم براش دعا کن نوگلم
راستی این روزا من همش به اینکه دختری یا پسری فکر میکنم...البته هردوش برام عزیزه و اصلا برام فرقی نداره
جدول چینی و یه پیش بینی که نمیدونم مایا بود یا هرچی میگن پسری ..هرچی مصلحت خداست همون میشه....
من شما رو روز اول محرم از امام حسین گرفتن.بهشون گفتم آقا اگه زود میدین سالم و عاقبت بخیر بدین چه گل دختر و چه گل پسر باشه فرقی نداره.فقط دلم گرمه به دستای پر مهر آقا امام حسین و خوابی که دیدم که نفهمیدم خواب بود یا بیداری اما مطمینم سالمی و حضرت زینب به ما نظر کردن و شما تو پناه خودشون بزرگ میشی و سلامت میای پیش مامانی و بابایی
خدایا مراقب نوگلم باش....خدایا منتظر خبرا و اتفاقات خوب و عالی هستییم
